پرستو های مهاجر دیگر بر نمی گردند، چون او عاشق بهار است و اینجا همیشه پایز؛ از زمستان که پیام بهار را می آورد هم خبری نیست؛ انگار تقدیر ما را در روز پایزی نوشتند و بر جبین مان مهر پایز را حک نمودند؛ شاید این هم برای حفظ وحدت ملی باشد؛ پس دیگر دم از بهار نمی زنم و پرستو ها را به کلبه خود دعوت نمی کنم؛ نشود که به جرم مخالفت با وحدت ملی محکوم به اعدام گردم!